Al jarenlang worden de namen van hen die overleden zijn opgeschreven. Op de laatste zondag van het kerkelijk jaar worden de namen genoemd en er wordt een kaars voor hen aangestoken.

Tot nu toe werden de namen geschreven op een groot vel papier op een wandbord.

In het nieuwe kerkelijk jaar, vanaf 1 december (1^e advent), worden de namen op een steen geschreven.

Het symbool van de steen verwijst naar de tekst: ‘Wie overwint zal ik van het verborgen manna geven, en ook een wit steentje waarop een nieuwe naam staat die niemand kent, behalve degene die het ontvangt.’(Openbaring 2:17). De witte steen verwijst naar de duurzaamheid van het leven bij God en de nieuwe naam naar de voltooiing van het leven.

De onvergankelijkheid van de stenen staat ook voor eeuwige liefde en geloof, altijd durend respect, een herinnering aan en verbondenheid met de overledene."

In de kerk wordt de steen geplaatst op het katheder met de oude Bijbel. Twee kaarsen laten hun licht hierop schijnen.