Kijk! Laat je verrassen door het werk van Gods Geest Kijk! Laat je verrassen door het werk van Gods Geest

"De wind waait waarheen hij wil; je hoort zijn geluid, maar je weet niet waar hij
vandaan komt of waar hij heen gaat" — Johannes 3:8a

We leven in een lastige tijd. Dagelijks zien we beelden van geweld, oorlog en
onrecht. Het kan ons somber stemmen of zelfs moedeloos maken. Juist dan klinkt de
uitnodiging van het nieuwe jaarthema van de Protestantse Kerk in Nederland: “Kijk!
Laat je verrassen door het werk van Gods Geest.” Dat betekent: onze ogen
openhouden—niet alleen op vertrouwde momenten en plaatsen, maar ook voor
Gods onverwachte bewegingen, midden in een wereld die vaak zo gebroken lijkt.

Wie de afgelopen tijd goed keek, heeft het misschien al gezien: in gezamenlijke
diensten van ‘Kerken met Vaart’ mengen onze stemmen en stijlen, bij de koffie na
afloop mengen onze verhalen. Waar het vroeger nog wat onwennig was om elkaar te
vinden, ontdekken we nu dat verschillen juist verrijken. Soms gaat dat vanzelf, soms
kost het geduld, maar telkens merken we dat de Geest deuren opent die wij zelf
misschien gesloten hielden.

En die verrassingen blijven niet beperkt tot wat er in de kerk gebeurt. Buiten de
muren zien we in de samenleving tekenen van dezelfde Geest: mensen die omzien
naar elkaar, weldadige belangstelling in het voorbijgaan. Een arm op de schouder,
vrijwilligers die goed doen zonder er een naam aan te geven. Ook daarin herkennen
we de adem van God.

Kijken is meer dan waarnemen. Het is een geestelijke houding, een oefening in
opmerkzaamheid. Jezus zegt keer op keer: “Wie oren heeft, moet luisteren.” Dat
luisteren begint met kijken—naar mensen, naar situaties, naar wat God misschien al
aan het doen is voordat wij het doorhebben. Wie zo kijkt, ziet niet alleen het donker
van deze tijd, maar ook het licht dat de Geest ons aanreikt om door te geven.
Wie kijkt met de ogen van het geloof, ontdekt dat Gods Geest altijd onderweg is.
Soms zacht als een bries, soms krachtig als een storm, maar altijd met het doel om
ons dichter bij Hem én dichter bij elkaar te brengen.

Dus: kijk! Laat je verrassen door het werk van Gods Geest—want Hij is al aan het
werk, misschien wel dichterbij dan je denkt.

ds. Anneke van der Velde
 
‘Als nieuw. Leven in het licht van Gods koninkrijk’. ‘Als nieuw. Leven in het licht van Gods koninkrijk’.
Het jaarthema van de PKN is ‘Als nieuw. Leven in het licht van Gods koninkrijk’. Op de website van de PKN wordt dit als volgt toegelicht:

“Centraal bij dit jaarthema staat de gelijkenis 'De werkers in de wijngaard' (Matteüs 20, 1-16). In deze gelijkenis is iets te proeven van de vreemdheid én het bevrijdende van het koninkrijk. Jezus zet alle menselijke verwachtingen op zijn kop. De arbeiders die pas laat op de dag zijn begonnen, ontvangen net zoveel loon als de arbeiders die de hele dag gewerkt hebben. Hun loon is geen loon naar werken maar genadeloon. Ondertussen klinkt in deze gelijkenis ook een uitnodiging: je kunt elk uur aanhaken bij het werk in de wijngaard. Als we ons richten op het hemelse licht dat nu al over onze werkelijkheid valt, scherpt dat het zicht op onze verantwoordelijkheid voor de medemens, voor de schepping, voor ons samenleven.”

Er zijn van die verhalen die je een beetje ongemakkelijk achterlaten. Niet omdat ze ingewikkeld zijn, maar omdat ze iets in ons raken dat diep geworteld zit. De gelijkenis van de werkers in de wijngaard (Matteüs 20, 1-16) is zo’n verhaal. Het lijkt in eerste instantie een vrij eenvoudig verhaal over loon en arbeid, maar als je er wat langer over nadenkt, wringt het.
De arbeiders die de hele dag hebben gezwoegd, in de brandende zon, krijgen hetzelfde betaald als de mensen die pas aan het eind van de dag arriveren en nauwelijks hun handen vuil maken. Dat voelt oneerlijk. We zijn nu eenmaal gewend aan het idee van "loon naar werken". Het is bijna een oerprincipe: je werkt hard, en daar word je voor beloond. Maar hier gebeurt iets vreemds – en misschien zelfs iets wat op het eerste gezicht oneerlijk lijkt. De laatkomers ontvangen net zoveel als degenen die vanaf de vroege ochtend hard aan de slag zijn gegaan.
Er zit iets ongemakkelijks in deze gelijkenis. Het druist in tegen onze instinctieve overtuiging dat inspanning beloond moet worden. Jezus lijkt hier alle menselijke verwachtingen op hun kop te zetten. Maar juist dat ongemak nodigt uit tot nadenken. Wat gebeurt hier precies?
Het verhaal wijst niet op de verdeling van eerlijk loon, maar op iets veel diepers: genade. En genade werkt nu eenmaal anders dan de logica van beloning. Genade kijkt niet naar hoe lang je hebt gewerkt, hoeveel uren je hebt gemaakt of hoe zwaar je het hebt gehad. Genade wordt gegeven, niet verdiend.
En daarmee zit er iets bevrijdends in deze gelijkenis. Want als je door die schurende eerste laag heen prikt, ontdek je dat de boodschap niet alleen gaat over loon of inspanning, maar over de uitnodiging om altijd aan te haken. Of je nu vroeg bent of laat, je mag nog meedoen. Het is nooit te laat om je bij het werk in de wijngaard aan te sluiten, en deel te nemen aan Gods Koninkrijk.

‘De eersten zijn de laatsten,
wie nakomt gaat voorop! (Liedboek, 991)

ds. Anneke van der Velde
veld5834@planet.nl
06 52680894
 
Dominee aan de Vaart Dominee aan de Vaart
Dominee aan de Vaart
Sinds een paar maanden ben ik nu werkzaam als ‘dominee aan de Vaart’, voor drie kerken
binnen het samenwerkingsverband ‘Kerken met Vaart’. Het is mooi om te zien dat de vaart
er inderdaad in zit, in de verschillende kerken. Enthousiaste en gedreven vrijwilligers
proberen het kerkenwerk gaande te houden en van nieuw elan te voorzien. Ik ben geraakt
door de oprechte inzet voor, en betrokkenheid bij de kerk in de verschillende gemeenten.
Mooi om in die vaart mee te gaan en te ondersteunen waar mogelijk!
Met de drie kerkenraden van de Noorderkerk, het Kruispunt en de Eben-Haëzer heb ik mijn
werkplan voor de komende tijd besproken. Dat plan is niet in beton gegoten; we blijven met
elkaar in gesprek om na te gaan hoe mijn inzet het beste tot zijn recht kan komen.
In de eerste plaats hoop ik natuurlijk voor te gaan in veel mooie (gemeenschappelijke)
kerkdiensten, waarin we met elkaar kunnen beleven wat Gods aanwezigheid in onze levens
betekent. Daarnaast zal ik proberen de aanwezige vrijwilligers (kerkenraadsleden, pastorale
teams, diaconie, etc. etc.) te inspireren en toe te rusten, zodat zij de veelheid aan taken die
er op hun bordje komen goed kunnen doen. Ook zal ik proberen naar buiten toe meer
bekendheid te geven aan het belang van de kerk. En daarnaast zal ik natuurlijk ook de
nodige taken uitvoeren op pastoraal gebied.
Het komend seizoen ben ik van plan een aantal gespreksgroepen te organiseren. U hoort
daar binnenkort meer over.
Kortom, de start is gemaakt en samen met de drie kerkenraden zijn er mooie plannen
geformuleerd. Ik ben dankbaar dat ik werkzaam mag zijn in dit mooie
samenwerkingsverband en bid om Gods zegen voor de toekomst.

Genade
In een van de recente vergaderingen van het Kernteam (platform van ‘Kerken met Vaart’ dat
o.a. gezamenlijke activiteiten bedenkt), vroeg de voorzitter ons bij de opening om eens te
reflecteren op het thema ‘genade’.
Dat riep allerlei associaties op. Bijvoorbeeld dat je vroeger bij het stoeien kon vragen om
‘genade’, en dat dan het vechten moest stoppen. Genade doet denken aan rust, ruimte,
gunnen, een geschenk om niet. In een wereld waar prestatie vaak centraal staat en waar de
druk om te voldoen aan hoge verwachtingen groot is, is ‘genade’ een zacht woord, dat
ruimte schept.
Genade, in zijn puurste vorm, is de onvoorwaardelijke liefde en vergeving die God ons
schenkt, zonder dat we daarvoor iets hoeven te doen of te bewijzen. Het is een geschenk
dat ons eraan herinnert dat, ondanks onze gebreken en tekortkomingen, we geliefd en
geaccepteerd zijn. Dit besef heeft het vermogen om muren af te breken en bruggen te
bouwen tussen mensen, gemeenschappen en kerken.
Voor een verband van samenwerkende kerken is dit woord niet alleen een theologisch
begrip, maar de basis van onze gemeenschap en samenwerking.
Wanneer we genade centraal stellen in ons samenzijn en samenwerken, veranderen de
dynamieken van onze relaties. Genade nodigt ons uit om voorbij verschillen te kijken en
elkaar te zien als broeders en zusters in Christus. Het moedigt ons aan om begrip en
compassie te tonen, zelfs wanneer we het niet eens zijn. Het inspireert ons om te vergeven
en te verzoenen, en om een cultuur van wederzijds respect en liefde te bevorderen.
Voor een verband van samenwerkende kerken betekent genade dat we streven naar
eenheid, niet door uniformiteit, maar door diversiteit in liefde te omarmen. We erkennen dat
elke kerk, met haar unieke tradities en perspectieven, een waardevolle bijdrage levert aan
het grotere geheel. Door genade kunnen we elkaar aanvullen en verrijken, en gezamenlijk
een krachtig getuigenis vormen van Gods liefde in de wereld.
Laten we genade niet alleen zien als een abstract begrip, maar als een actieve kracht in ons
dagelijks leven en in onze omgang met anderen. Laat het de drijfveer zijn achter onze
daden, de toon van onze woorden en de houding van ons hart.

ds. Anneke van der Velde
veld5834@planet.nl
06 52680894

Gesprek
Als u eens een gesprek met mij wilt, om nader kennis te maken of over andere zaken: laat
het gerust weten aan de scriba Grietje Velzing; dan wordt er een gesprek ingepland.