|
‘Als nieuw. Leven in het licht van Gods koninkrijk’.
‘Als nieuw. Leven in het licht van Gods koninkrijk’.
Het jaarthema van de PKN is ‘Als nieuw. Leven in het licht van Gods koninkrijk’. Op de website van de PKN wordt dit als volgt toegelicht: “Centraal bij dit jaarthema staat de gelijkenis 'De werkers in de wijngaard' (Matteüs 20, 1-16). In deze gelijkenis is iets te proeven van de vreemdheid én het bevrijdende van het koninkrijk. Jezus zet alle menselijke verwachtingen op zijn kop. De arbeiders die pas laat op de dag zijn begonnen, ontvangen net zoveel loon als de arbeiders die de hele dag gewerkt hebben. Hun loon is geen loon naar werken maar genadeloon. Ondertussen klinkt in deze gelijkenis ook een uitnodiging: je kunt elk uur aanhaken bij het werk in de wijngaard. Als we ons richten op het hemelse licht dat nu al over onze werkelijkheid valt, scherpt dat het zicht op onze verantwoordelijkheid voor de medemens, voor de schepping, voor ons samenleven.” Er zijn van die verhalen die je een beetje ongemakkelijk achterlaten. Niet omdat ze ingewikkeld zijn, maar omdat ze iets in ons raken dat diep geworteld zit. De gelijkenis van de werkers in de wijngaard (Matteüs 20, 1-16) is zo’n verhaal. Het lijkt in eerste instantie een vrij eenvoudig verhaal over loon en arbeid, maar als je er wat langer over nadenkt, wringt het. De arbeiders die de hele dag hebben gezwoegd, in de brandende zon, krijgen hetzelfde betaald als de mensen die pas aan het eind van de dag arriveren en nauwelijks hun handen vuil maken. Dat voelt oneerlijk. We zijn nu eenmaal gewend aan het idee van "loon naar werken". Het is bijna een oerprincipe: je werkt hard, en daar word je voor beloond. Maar hier gebeurt iets vreemds – en misschien zelfs iets wat op het eerste gezicht oneerlijk lijkt. De laatkomers ontvangen net zoveel als degenen die vanaf de vroege ochtend hard aan de slag zijn gegaan. Er zit iets ongemakkelijks in deze gelijkenis. Het druist in tegen onze instinctieve overtuiging dat inspanning beloond moet worden. Jezus lijkt hier alle menselijke verwachtingen op hun kop te zetten. Maar juist dat ongemak nodigt uit tot nadenken. Wat gebeurt hier precies? Het verhaal wijst niet op de verdeling van eerlijk loon, maar op iets veel diepers: genade. En genade werkt nu eenmaal anders dan de logica van beloning. Genade kijkt niet naar hoe lang je hebt gewerkt, hoeveel uren je hebt gemaakt of hoe zwaar je het hebt gehad. Genade wordt gegeven, niet verdiend. En daarmee zit er iets bevrijdends in deze gelijkenis. Want als je door die schurende eerste laag heen prikt, ontdek je dat de boodschap niet alleen gaat over loon of inspanning, maar over de uitnodiging om altijd aan te haken. Of je nu vroeg bent of laat, je mag nog meedoen. Het is nooit te laat om je bij het werk in de wijngaard aan te sluiten, en deel te nemen aan Gods Koninkrijk. ‘De eersten zijn de laatsten, wie nakomt gaat voorop! (Liedboek, 991) ds. Anneke van der Velde veld5834@planet.nl 06 52680894 
|
||
|
Dominee aan de Vaart
Dominee aan de Vaart
Dominee aan de Vaart Sinds een paar maanden ben ik nu werkzaam als ‘dominee aan de Vaart’, voor drie kerken binnen het samenwerkingsverband ‘Kerken met Vaart’. Het is mooi om te zien dat de vaart er inderdaad in zit, in de verschillende kerken. Enthousiaste en gedreven vrijwilligers proberen het kerkenwerk gaande te houden en van nieuw elan te voorzien. Ik ben geraakt door de oprechte inzet voor, en betrokkenheid bij de kerk in de verschillende gemeenten. Mooi om in die vaart mee te gaan en te ondersteunen waar mogelijk! Met de drie kerkenraden van de Noorderkerk, het Kruispunt en de Eben-Haëzer heb ik mijn werkplan voor de komende tijd besproken. Dat plan is niet in beton gegoten; we blijven met elkaar in gesprek om na te gaan hoe mijn inzet het beste tot zijn recht kan komen. In de eerste plaats hoop ik natuurlijk voor te gaan in veel mooie (gemeenschappelijke) kerkdiensten, waarin we met elkaar kunnen beleven wat Gods aanwezigheid in onze levens betekent. Daarnaast zal ik proberen de aanwezige vrijwilligers (kerkenraadsleden, pastorale teams, diaconie, etc. etc.) te inspireren en toe te rusten, zodat zij de veelheid aan taken die er op hun bordje komen goed kunnen doen. Ook zal ik proberen naar buiten toe meer bekendheid te geven aan het belang van de kerk. En daarnaast zal ik natuurlijk ook de nodige taken uitvoeren op pastoraal gebied. Het komend seizoen ben ik van plan een aantal gespreksgroepen te organiseren. U hoort daar binnenkort meer over. Kortom, de start is gemaakt en samen met de drie kerkenraden zijn er mooie plannen geformuleerd. Ik ben dankbaar dat ik werkzaam mag zijn in dit mooie samenwerkingsverband en bid om Gods zegen voor de toekomst. Genade In een van de recente vergaderingen van het Kernteam (platform van ‘Kerken met Vaart’ dat o.a. gezamenlijke activiteiten bedenkt), vroeg de voorzitter ons bij de opening om eens te reflecteren op het thema ‘genade’. Dat riep allerlei associaties op. Bijvoorbeeld dat je vroeger bij het stoeien kon vragen om ‘genade’, en dat dan het vechten moest stoppen. Genade doet denken aan rust, ruimte, gunnen, een geschenk om niet. In een wereld waar prestatie vaak centraal staat en waar de druk om te voldoen aan hoge verwachtingen groot is, is ‘genade’ een zacht woord, dat ruimte schept. Genade, in zijn puurste vorm, is de onvoorwaardelijke liefde en vergeving die God ons schenkt, zonder dat we daarvoor iets hoeven te doen of te bewijzen. Het is een geschenk dat ons eraan herinnert dat, ondanks onze gebreken en tekortkomingen, we geliefd en geaccepteerd zijn. Dit besef heeft het vermogen om muren af te breken en bruggen te bouwen tussen mensen, gemeenschappen en kerken. Voor een verband van samenwerkende kerken is dit woord niet alleen een theologisch begrip, maar de basis van onze gemeenschap en samenwerking. Wanneer we genade centraal stellen in ons samenzijn en samenwerken, veranderen de dynamieken van onze relaties. Genade nodigt ons uit om voorbij verschillen te kijken en elkaar te zien als broeders en zusters in Christus. Het moedigt ons aan om begrip en compassie te tonen, zelfs wanneer we het niet eens zijn. Het inspireert ons om te vergeven en te verzoenen, en om een cultuur van wederzijds respect en liefde te bevorderen. Voor een verband van samenwerkende kerken betekent genade dat we streven naar eenheid, niet door uniformiteit, maar door diversiteit in liefde te omarmen. We erkennen dat elke kerk, met haar unieke tradities en perspectieven, een waardevolle bijdrage levert aan het grotere geheel. Door genade kunnen we elkaar aanvullen en verrijken, en gezamenlijk een krachtig getuigenis vormen van Gods liefde in de wereld. Laten we genade niet alleen zien als een abstract begrip, maar als een actieve kracht in ons dagelijks leven en in onze omgang met anderen. Laat het de drijfveer zijn achter onze daden, de toon van onze woorden en de houding van ons hart. ds. Anneke van der Velde veld5834@planet.nl 06 52680894 Gesprek Als u eens een gesprek met mij wilt, om nader kennis te maken of over andere zaken: laat het gerust weten aan de scriba Grietje Velzing; dan wordt er een gesprek ingepland. |
||
|
Ds Anneke van der Velde
Ds Anneke van der Velde
We zijn verheugd dat we weer een voorganger hebben: ds. Anneke van der Velde Zij is aangesteld voor de 3 gemeenten:PG Eben-Haezer te Klazienaveen, Het Kruispunt te Erica en de Noorderkerk te Nw Amsterdam. Haar mailadres is: veld5834@planet.nl U kunt haar ook bereiken via tel. nr: 06-52680894 of 038-4525172 Zij stelt zich aan u voor: Mijn naam is Anneke van der Velde, en ik ben predikant van bovenstaande 3 gemeenten. Ik ben geboren en getogen in Nieuw Amsterdam/ Veenoord. In de Noorderkerk ben ik gedoopt en heb ik belijdenis gedaan. Ik heb in Groningen gestudeerd; eerst Geschiedenis, en daarna Theologie. Na mijn afstuderen vond ik mezelf nog te jong om de kansel op te gaan. Ik wilde eerst wat ervaring opdoen in het leven, en met ‘gewoon werk’. Dus werd ik trainer en later manager in een landelijke opleidings- en adviesorganisatie. Na twintig jaar in die branche werkzaam te zijn geweest, wilde ik terug naar mijn oude liefde: de Theologie. Om er weer een beetje in te komen, ben ik een master ‘geestelijke verzorging’ gaan doen. Vervolgens ben ik eerst geestelijk verzorger en daarna predikant geworden. Ik heb in Kampen gestaan, en ben op dit moment ook werkzaam in Meppel en Hoogeveen. Ik heb twee dochters: Geerke van 26 en Willemijn van 22 jaar. Ze zijn alle twee op kamers in Utrecht. Ik heb geprobeerd ze in hun opvoeding vertrouwd te laten zijn met het geloof. Met mijn oudste dochter heb ik over ‘geloven’ een briefwisseling geschreven, die ook op verschillende platforms en in een aantal bladen is gepubliceerd. Juist het gesprek met de jongere generatie heeft mij gescherpt in wat voor mij van waarde is in geloven. Kort gezegd is dat de ervaring van ‘geborgen zijn’, maar ook de opdracht om dit leven met de talenten die je zijn toevertrouwd, beter en mooier te maken. Een aantal jaren ben ik actief geweest in de pioniersbeweging van de PKN. Ik zeg weleens dat deze beweging mij voorgoed voorbij ‘kerkgrenzen’ en ‘gedoe’ over leerstellingen heeft gebracht. Het gaat in deze tijd om hoe we in de kerk en in ons leven het geloof op een eigentijdse en frisse manier gestalte geven. Ik ben ervan overtuigd dat de kerk veel te bieden heeft in het huidige tijdsgewricht: reflectie op leven en geloven, een gemeenschap van heel verschillende mensen en generaties, en relativering van de soms benauwende maakbaarheid van het bestaan. Ik weet me in mijn werk geïnspireerd en gedragen door een eeuwenlange christelijke traditie. We mogen op de schouders staan van ‘hen die ons zijn voorgegaan’. Gevoed en geleid door het Evangelie, met als leidraad: ‘Heb God lief boven alles, en uw naaste als uzelf.’ Als predikant hoop ik in de diensten waarin ik voorga, inspirerend en verdiepend te zijn. In pastoraat wil ik graag nabij en laagdrempelig zijn. Schroomt u dus niet mij te mailen of bellen om een afspraak te maken. Ook als u gewoon eens wilt kennismaken. tel. 06 52680894 038 4525172 veld5834@planet.nl a.vandervelde@ |
||